Kerstboodschap 2020

Beste Broeders en Zusters in Christus,

Graag delen we met u de vreugde van Kerstmis.

Hieronder de kerstboodschap van Z.A. Patriarch Bartholomeos en Z.E. Metropoliet Athenagoras.

De geboorte in het Vlees van onze Heer en God en Verlosser Jezus Christus - Klooster H. Elisabeth te Minsk

Kerstboodschap van Z.A. Patriarch Barthelomeos

Eerbiedwaardige broeders en zusters en geliefde kinderen in Christus,

Samen met de Alheilige Maagd die het eeuwige Woord 'in de wereld brengt', en met onze blik gericht op Bethlehem, dat zich voorbereidt om het goddelijke kind te ontvangen, is het eens te meer Kerstmis geworden, en zijn we vervuld van dankbaarheid jegens de God van liefde. Dit jaar was de opgang naar de plechtigheid van de Geboorte naar het vlees van de Verlosser van de wereld helemaal anders vanwege de pandemie die woedt. Ook het kerkelijk leven, de deelname van de gelovigen aan de heilige diensten, de pastorale zorg en het goede getuigenis in de wereld hebben geleden onder de gevolgen van de gezondheidsmaatregelen.

De zeer intieme relatie van de christenen met Christus, met hun geloof in Zijn voorzienigheid en hun toewijding aan "het enige wat nodig is"[2] zijn daar echter niet bij betrokken.

In de huidige geseculariseerde maatschappij is Kerstmis vervaagd tot een feest van opzichtige consumptie en wereldsheid, zonder zelfs maar te vermoeden dat we op deze heilige dag de “nog steeds mysterieus gebleven” [3]goddelijke incarnatie vereren. De christelijke manier om vandaag Kerstmis te vieren, is een getuigenis tegen de secularisering van het leven en tegen het verzwakken of zelfs uitwissen van het gevoel dat het om een mysterie gaat. In de incarnatie van het Woord worden de inhoud, de richting en het doel van het menselijk bestaan ​​geopenbaard. De in alles volmaakte God bestaat als een volmaakte mens, zodat wij kunnen bestaan ​​"op de manier van God". "Want God heeft Zichzelf mens gemaakt, opdat wij God zouden worden"[4]. Volgens de diepzinnige stelling van de heilige Gregorius de Theoloog wordt de mens "geroepen om God te zijn" [5], "een vergoddelijkt levend wezen"[6]. Deze allerhoogste eer wordt aan de mens verleend, ze geeft aan zijn bestaan ​​een onovertroffen waarde.

In Christus worden alle mensen tot verlossing geroepen. Voor God “is er geen Jood of Griek meer, is er geen slaaf of vrije, is er geen man en vrouw, u bent allemaal één in Christus Jezus”, aldus de goddelijk geïnspireerde theologie van de apostel Paulus [7]. Het gaat om een beslissende ommekeer op het gebied van de antropologie, in de waardenhiërarchie en in de manier waarop we ons moreel gedragen. Daarom keert iedereen die mensen kwaad doet zich tegen God. "Nu, niets is heiliger dan de mens wiens natuur God deelde” [8]. Kerstmis is het hele god-menselijke leven van de Kerk waarin Christus eeuwig geleefd wordt zoals Hij Die was, Die is en Die zal komen. “Hij die door de Moeder in haar armen wordt gehouden” is “Hij die in de Vader is”; het kind Jezus is degene die werd gekruisigd, die opstond uit de dood en in heerlijkheid opsteeg naar de hemel, de rechtvaardige rechter en de Koning der heerlijkheid. (…)

Te midden van een veelheid aan moeilijkheden en verdriet weerklinkt de melodieuze stem van de "engel des Heren" nog steeds, de engel die naar ons komt "om ons een goede boodschap te verkondigen, een grote vreugde voor het hele volk: Vandaag is (…) uw redder geboren; Hij is de Messias, de Heer” [9]. We vieren Kerstmis en bidden voor onze broeders en zusters die getroffen zijn door gevaar en ziekte. We bewonderen de onbaatzuchtigheid van artsen, zorgverleners en al diegenen die zich inspannen om de pandemie een halt toe te roepen. Het verheugt ons dat ze de zieke benaderen als een heilig persoon, en niet als een nummer, een casus, een object, een onpersoonlijke biologische eenheid. De “witte jas” van artsen werd treffend beschreven als een “witte soutane”, als uitdrukking van het afstand doen van zichzelf ten behoeve van de broeder, het idee “dat niemand zijn eigen voordeel zoekt, maar dat van de andere”, de totale toewijding aan de lijdende [10]. Beide zijn een symbool van opoffering en van een geest van dienstbaarheid, de “witte soutane” en de “witte jas” hebben liefde als hun inspiratie en drijvende kracht, wat altijd een geschenk is van de goddelijke genade en nooit uitsluitend onze eigen prestatie is.

(…) Naast de onbetwistbare waarheid dat onze wereld een eenheid vormt, dat onze gemeenschappelijke problemen een gemeenschappelijke aanpak en actie van onze kant vergen om ze op te lossen, onthulde deze crisis bij uitstek de waarde van de persoonlijke bijdrage, van de liefde voor de Barmhartige Samaritaan die de menselijke maatstaf te boven gaat. De Kerk ondersteunt actief, in woord en daad, onze beproefde broeders en zusters; ze bidt dat zij, hun families en degenen die verantwoordelijk zijn voor de zorg zouden worden ondersteund, terwijl ze verkondigt dat de genezing van de zieken, als een tijdelijke overwinning op de dood, de waarheid oproept, dat de dood zal worden overwonnen en definitief uitgebannen in Christus.

 Helaas heeft de gezondheidscrisis het niet mogelijk gemaakt om de voor 2020 geplande acties uit te voeren: "een jaar van pastorale vernieuwing en gepaste zorg voor de jeugd". We hopen dat het volgend jaar mogelijk zal zijn om de geplande jeugdactiviteiten te realiseren. Uit ervaring weten we dat jongeren, als ze met begrip en liefde worden benaderd, hun creatieve sterke punten laten zien en met enthousiasme deelnemen aan evenementen. Uiteindelijk is de jeugd een bijzonder "religieuze" periode in het menselijk leven, met dromen, visioenen en diepe existentiële zoektochten, met de levende hoop op een nieuwe wereld van broederschap. 

 Deze "nieuwe schepping" [11], "een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid zal wonen" [12], is degene die de Kerk van Christus aankondigt; het is in deze nieuwe schepping dat de Kerk het pad naar de eindtijd beschrijft.

In de Kerk wordt de mens volledig vernieuwd; hij wordt niet alleen "geholpen", maar hij "belijdt de waarheid", hij leeft zijn bestemming in God. Zoals het Heilige en Grote Concilie heeft verkondigd, is "elke mens in de Kerk een unieke entiteit die bestemd is om persoonlijk met God te communiceren" [13].

God verzekerde ons dat het huidige leven niet ons hele leven is, dat kwaad en tegenslagen niet het laatste woord in de geschiedenis hebben. Onze Verlosser is geen ‘deus ex machina’ die tussenbeide komt en het kwaad doet verdwijnen, terwijl hij onze vrijheid te niet doet, alsof het om een "veroordeling" gaat waar we ons moeten vanaf maken.

Voor ons zijn christenen de onvergelijkbare patristische stelregel waard: "Want het mysterie van de zaligheid behoort aan degenen die er vrij voor kiezen, niet aan degenen die ertoe gedwongen worden" [14]. De waarheid van de vrijheid in Christus wordt beproefd door het Kruis dat de weg naar de Opstanding is.

Terwijl wij in deze geest met u allen Kerstmis en de twaalf dagen tot de Theofanie vieren in een sfeer die God lief is, wensen wij vanuit de Fanar, ons gezegende centrum, dat de Heiland, die in zijn minzaamheid mens werd uit liefde voor de mensheid, u allen gezondheid moge geven, liefde voor elkaar, vooruitgang bij alle goede werken en alle zegeningen van bovenaf, bij het aanbreken van het nieuwe jaar en gedurende je hele leven. Amen!

Kerstmis 2020

† BARTHOLOMEOS
DOOR DE GENADE GODS AARTBISCHOP VAN CONSTANTINOPEL EN OECUMENISCH PATRIARCH

[2] Lc 10: 42

[3] Maximus de Belijder, Diverse theologische en economische hoofdstukken over deugd en ondeugd, eerste honderdtal, XII, PG 90, 1184.

[4] Athanasios van Alexandrië, Sur l’Incarnation du Verbe, SC199 Paris 1973, p.549.

[5] Grégoire de Nazianze, Discours 43, 48-49 Pour le grand Basile oraison funèbre, PG 36, 560, SC 384, Paris 1992, p. 229.

[6] Grégoire de Nazianze, Discours 45, In Sanctum Pascha, PG 36, 632.

[7] Galaten 3, 28

[8] Nicolas Cabasilas, La vie en Christ VI, 22, PG 150, 649, SC 161, p. 57

[9] Zie Lc 2, 9-11

[10] I Co 10, 24

[11] II Kor 5, 17.

[12] II P 3, 13.

[13] Encycliek § 12.

[14] Maximos de Belijder, « Exposé sur la prière du Seigneur », PG 90, 880.

Boodschap van Z.E. Metropoliet Athenagoras

Dierbare broeders en zusters in Christus,
Christus is geboren, looft Hem!

Ik groet u met de liefde, vreugde en hoop die ons zo genadig is verleend bij de menswording van onze Heer God en Verlosser Jezus Christus.
Heden vieren we de geboorte van onze Heiland en verkondigen we dat God inderdaad met ons is! Heden neemt de eniggeboren Zoon van God onze menselijke natuur aan, waardoor we deel kunnen nemen aan zijn goddelijke natuur. Heden worden de Wet en de Profeten vervuld, terwijl in de ‘volheid van de tijd’ de langverwachte Messias die vrede inluidt die alle begrip te boven gaat!

Heden vieren we datgene waarop we ons hebben voorbereid tijdens de voorbije Vastenperiode. Ons vasten, ons geïntensiveerd gebed en onze aalmoezen vinden hun betekenis en vervulling in het mysterie van de incarnatie: alles wat we hebben is een geschenk van God, aan ons gegeven als trouwe rentmeesters, zodat we Gods aanwezigheid in ons midden kunnen verkondigen. Onze roeping is om het vleesgeworden Woord te allen tijde en in alles wat we doen in ons leven, onze daden, ons wezen te 'incarneren'. Dit is zeker niet gemakkelijk, want de bekoringen van de wereld zullen ons proberen te misleiden.

Maar de Moeder van God is ons voorbeeld! Een voorbeeld van rentmeesterschap, van onderscheidingsvermogen, van het omarmen van alles waartoe de hemelse Vader haar riep. Waar de eerste Eva 'nee' zei tegen God, zei de Moeder Gods volmondig ‘ja’! En door dat te doen, omarmde ze alles wat haar Zoon vervuld had door Zijn geboorte, en werd ze een voorbeeld voor ons allen.

Laat ons geloof en de vlam van onze toewijding niet koud worden. Laat onze toewijding om het vleesgeworden Woord te dienen zijn zoals zijn moeder hem diende.

Dierbare broeders en zusters,

Dit jaar was als geen ander. Het coronavirus heeft ons leven op ongekende manieren beïnvloed en tijdelijk verankerd. Het is voor allen een moeilijke beproeving, die we evenwel met geduld en hoop moeten doorstaan. In deze periode van kerkelijke feesten denken we dankbaar aan al diegenen die zich inzetten voor de mens in nood: onze overheden, de artsen en zorgverleners en al diegenen die – zonder uitzondering –een steentje bijdragen om de zware last lichter te maken. We bidden ook voor de zieken en de noodlijdenden en gedenken hen die in deze periode in de Heer ontslapen zijn omwille van dit virus.

In deze moeilijke tijd van covid-19 zijn we ook geroepen verantwoordelijk te zijn en de verspreiding ervan te voorkomen, door nauwlettend de richtlijnen te volgen die zijn opgesteld door onze overheden.

 Zalig Kerstfeest en een Gezegend Nieuwjaar!

Met mijn vaderlijke zegen en liefde in de Mensgeworden Heer.

Te Brussel, in het Aartsbisdom, Kerstmis 2020.

† Metropoliet Athenagoras van België
Exarch van Nederland en Luxemburg